مقایسه اثربخشی روش آموزش انشا با رویکرد یادگیری مغزمحور و رویکرد تجربه زبانی برخودکارآمدی تحصیلی وبیان نوشتاری دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی

چکیده پژوهش حاضربا هدف بررسی و مقایسه اثربخشی روش آموزش انشا با رویکرد یادگیری مغزمحور و رویکرد تجربه زبانی برخودکارآمدی تحصیلی و بیان نوشتاری دانش آموزان کلاس ششم ابتدایی انجام گرفت . روش پژوهش شبه آزمایشی، طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کل دانش آموزان پایه ی ششم ابتدایی شهر اسفراین ونمونه آماری درمجموع 85 نفر دانش آموز کلاس ششم می باشد که در سه مدرسه مشغول به تحصیل می باشند و به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. گروه گواه با روش معمول آموزش انشا آموزش دیدند . گروه مغز محور در هشت جلسه با روش طراحی شده محقق بر اساس اصول یادگیری مغز محور،دیدگاه کاین وکاین (2005) آموزش دیدند و گروه آزمایشی تجربه ی زبانی در هشت جلسه با روش طراحی شده طبق اصول رویکرد تجربه ی زبانی ، دیدگاه کوران (2007) آموزش دیدند. برای گردآوری داده ها از آزمون های خودکار آمدی تحصیلی مورگان وجنکینز (1999) و آزمون تحلیل بیان نوشتاری انگلرت(1990) ،که پایایی و روایی آنها تایید شده است استفاده شد. بررسی وتحلیل نمرات حاصل ، با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد بین بیان نوشتار گروه گواه و گروه های آزمایش وهمچنین بین خودکارآمدی تحصیلی گروه گواه و گروه های آزمایش تفاوت معنی دار است. تحلیل نمرات گروه آزمایشی مغزمحور و گروه آزمایشی تجربه ی زبانی با استفاده از آزمون تی مستقل نشان داد بین بیان نوشتار این دو گروه تفاوت معنی دار وجود ندارد اما بین خودکارآمدی تحصیلی این دو گروه تفاوت معنی دار است به این صورت که خودکارآمدی تحصیلی گروه مغزمحور افزایش بیشتری داشته است. بنابر این می توان نتیجه گرفت آموزشهای رویکرد مغز محور و رویکرد تجربه ی زبانی تاثیر مطلوب داشته و میتواند به صورت کاربردی مورد استفاده قرار گیرد. کلید واژه ها: انشا ، بیان نوشتاری ،خودکار آمدی ،رویکرد مغزمحور ،رویکرد تجربه ی زبانی